Hoog in de boom
Het beest had enorm veel uithoudingsvermogen getoond. Hij was uiteindelijk tot 8,5 meter hoogte geklommen. Helaas kon het beest de uitgang niet vinden en was het daar gestorven. Door een zogeheten ‘schoorsteeneffect’ trok de geur van het karkas omhoog, waardoor het weinig insecten of andere organismen aantrok. Zo was het lichaam redelijk intact gebleven.
De holle boom was droog van binnen, door de vocht-absorberende eigenschap van de kastanje. Dit zorgde er in combinatie met het looizuur van de boom voor dat de huid van het dier verhardde. Het werd een soort versteende mummie. Het arme beest had voor zijn leven gevochten maar was hoog in de boom gestorven. De toeschouwers hadden veel medelijden met het dier. Uiteindelijk gaven ze hem zelfs een naam.