Voordat de vrouw zelfs maar kon reageren, knikte Carl en gaf een kalm antwoord. “Ja, het was gewoon een ongelukje. Ik schrok en morste mijn water.” Hij wierp een betekenisvolle blik op de jongen en zijn moeder, zodat zijn boodschap duidelijk was.
De moeder, die nu met een handdoek op haar natte kleren zat te deppen, ontweek Carls blik, haar eerdere trots vervangen door schaamte. De jongen zat rustig, niet meer te schoppen, misschien nadenkend over het directe resultaat van zijn eerdere acties.