Ze vertelde het haar moeder de volgende ochtend en zag hoe haar gezicht verzachtte van opluchting en trots. “Neem het aan,” zei haar moeder, terwijl ze in haar hand kneep. “Het zal goed voor je zijn.” En voor het eerst sinds lange tijd voelde Kayla zich hoopvol, alsof alles misschien de goede kant op begon te gaan.
Ze kon toen niet weten hoe ingewikkeld het allemaal zou worden. Of dat de stap naar het huis van de Reynolds haar in het midden zou plaatsen van iets dat ze nog niet begreep, iets waar geen enkele babysitopleiding haar op had kunnen voorbereiden.