Dus zette ze door, haar voeten glibberend over de natte leisteen, haar hart harder kloppend dan de branding die door de stenen gang galmde. Ze kwamen uit bij een verborgen baai. Het leek in niets op het open strand dat ze had achtergelaten.
De kust lag bezaaid met puin, gescheurde plastic boeien, gerafelde touwen, verroeste vaten en klodders donker slib die overal op vastzaten. Een ziekelijk zoete geur steeg op uit de troep. De wolf draafde vooruit, zijn neus laag, wevend door de afvalhopen in de richting van het geluid van zwak gejammer.