Evan knikte zwakjes. “Hij liet papa niet terugkomen. Hij redde me,” Clara drukte een hand tegen haar mond, tranen braken los. Door de glazen wand zag ze de bruine massa in de woonwagen. “Is dat hem?” “Ja,” zei Anika zachtjes. “Rangers zullen hem hier naar het reservaat brengen.”
Lange tijd stonden moeder en dokter zij aan zij, kijkend naar de regen die langs de metalen wanden van de trailer naar beneden gleed. Binnenin verschoof de beer een keer, ademde uit en ging weer liggen. “Hij weet dat zij het is,” mompelde Anika. “Hij kan ruiken dat ze familie is.” Clara veegde haar ogen af. “Dan zal hij het begrijpen als we afscheid nemen.”