“Oké, Ariel,” zei Lucas uiteindelijk, zijn toon verzachtend. “Je gaat door naar de volgende ronde. Je talent zou voor zichzelf moeten spreken. Maar weet dit: Ik doe dit niet voor jou. Ik doe het omdat ik deze woede niet meer hoef vast te houden. Ik ben verder gegaan en ik hoop dat jij een manier vindt om hetzelfde te doen.”
Ariel keek op, met een uitdrukking van verbazing en immense dankbaarheid. “Dank je, Lucas. Je hebt geen idee hoeveel dit voor me betekent.” Lucas knikte en voelde dat er een last van zijn schouders viel. “Veel geluk, Ariel. Ik hoop dat je vindt wat je zoekt.”