De winkel was klein – vier tafels en een paar plastic stoelen – maar het was er altijd druk. Studenten kwamen niet alleen voor het eten, maar ook voor de sfeer die Pedro in de loop der jaren had opgebouwd. Het was meer dan een snelle maaltijd – het was een toevluchtsoord, een plek waar ze zichzelf konden zijn en zich gezien voelden.
Pedro werkte onvermoeibaar achter de toonbank, altijd klaar met een glimlach, een snelle grap en een luisterend oor voor studenten. Hij had zelf nooit gestudeerd, maar dat weerhield hem er niet van om een mentor te zijn. Ze kwamen niet alleen naar hem toe voor hotdogs, maar ook voor het advies dat alleen iemand als hij kon geven.