Pedro sprong overeind, het besef ging door hem heen. Hij deed geen moeite om het licht uit te doen of een stoel recht te zetten. In een flits pakte hij zijn sleutels, sloot de winkel af en ging op weg naar de westelijke vleugel van de campus – zijn adem stokte bij elke stap op de stoep.
Er was maar één plek op de campus waar zo’n boom zou kunnen staan: het stille grasveld achter de oude bibliotheek voor menswetenschappen. Dat deel van de universiteit bestond al generaties lang, met brede grasvelden en volwassen bomen waar niemand meer veel aandacht aan besteedde.