Binnen een paar dagen begon Lola weer aan te sterken. Pedro bouwde een knus hondenhok net buiten zijn huis, bekleed met oude dekens en een dak om ze droog te houden. Hij adopteerde haar voor altijd – te bang om haar ooit nog te laten gaan. Zij en de pups waren eindelijk thuis.
Tegenwoordig reed Lola nog steeds met Pedro mee naar zijn werk op de voorstoel van zijn vrachtwagen, met haar hoofd uit het raam en haar oren wapperend in de wind. Ze was nog steeds de ster van de winkel, de hoofdattractie. Alleen hoefde ze nu geen blad meer mee te nemen om een maaltijd te verdienen.