Na die dag bekeek Ethan Brad met wetenschappelijke precisie – net zoals een natuurliefhebber een exotische, luidruchtige vogel observeert die dezelfde loze kreten herhaalt. Elke e-mail, elke zin en elke onderbreking van de vergadering werden datapunten. Ethan was druk aan het experimenteren met domheid en macht.
De resultaten waren consistent. Brad controleerde nooit cijfers, alleen krantenkoppen. Hij bladerde langs spreadsheets alsof het juridische disclaimers waren en vatte ze samen als “sterk opwaarts momentum” De enige grafieken waar hij van hield waren kleurrijke. “Visuals sell”, zei hij dan, waarbij hij het feit negeerde dat zijn visuals vaak in tegenspraak waren met de gegevens.