Toen Ethan eindelijk de moed verzamelde om naar erkenning te vragen, grijnsde Brad. “Buddy, leer het spel te spelen. Het gaat er niet om het werk te doen, maar om het te bezitten.” Hij klopte op Ethans schouder alsof hij een kind leerde fietsen en liep toen weg om te lunchen met het hoger management.
Een paar dagen later kwam de laatste nagel aan de doodskist. Brad vernederde Ethan voor het team omdat hij een deadline was vergeten. “Timing is belangrijk, Miller,” zei hij. De stagiaires giechelden. Ethan zei niets, maar herinnerde zich hoe hij onder druk was gezet om Brad’s persoonlijke rapport af te maken in plaats van dit rapport, zelfs toen hij Brad herinnerde aan de naderende deadline.