Margaret veegde haar ogen af, haar gezicht ernstig maar vriendelijk. “Ik denk dat het tijd is dat ik hem ontmoet, Emily. Ik vind dat hij de waarheid moet weten. Kun je hem misschien een keer uitnodigen voor een etentje en zeggen dat het is om jou te ontmoeten?” Ze pauzeerde, haar stem dik van emotie. “Ik weet niet hoe hij zich daarbij voelt, maar ik denk dat we het allemaal moeten afsluiten. Hij verdient het om te weten wie hij echt is.”
De dagen na haar gesprek met Margaret voelden voor Emily als een waas. Ze kon niet stoppen met denken aan alles wat er was gebeurd en het gewicht van Margaret’s woorden bleef maar in haar hoofd rondspoken. George verdient het om te weten wie hij werkelijk is.