Elise merkte dat ze meer luisterde dan adviseerde. De band die was begonnen met haar angst voor de jongere vrouw ontwikkelde zich tot iets zachters. Ze waren twee vrouwen, gescheiden door jaren maar verbonden door uitputting en geheimen die geen van beiden volledig kon benoemen.
Op een middag, terwijl Olivia de deken van de baby verstelde, vroeg Elise voorzichtig: “Ben je veilig, lieverd?” De woorden hingen zwaar in de steriele lucht. Olivia’s handen bevroren halverwege voordat ze uitademde. “Daniel is… intens,” zei ze langzaam. “Hij plant alles. Hij wilde haar zelfs een naam geven. Maar ze is mijn Hope.”