De wrede behandeling door de maatschappij eiste zijn tol. Hun vader werd gemeden, kon niet werken en werd steeds weer afgewezen en geïsoleerd. De onophoudelijke pesterijen en het onvermogen om zijn leven weer op te bouwen dreven hem tot verslaving, wat leidde tot zijn tragische dood – een lot dat veel erger was dan de gevangenis zelf.
Mary zat in verbijsterde stilte, het gewicht van de waarheid drong tot haar door. Esmerelda wist dit al die tijd al, maar koos ervoor om Mary van de pijnlijke realiteit af te schermen, in de hoop haar te beschermen tegen het tragische verleden van hun familie. De last was te zwaar geweest voor Esmerelda om alleen te dragen.