Ethan bewoog met hen mee, zijn handen stabiel maar zijn hart bonkte. De minuten duurden lang, de ene zwaarder dan de andere. Maar de lijn op de monitor vertelde de waarheid. Vlak. Geen reactie. De leeuwin die had gevochten om leven in de wereld te brengen was weg, drie welpen achterlatend die geen moeder hadden.
Een stilte viel zwaar als steen. Iedereen kende de kansen. Leeuwenwelpen zonder moeder leefden zelden lang. Formule kon ze in leven houden, maar warmte, verzorging, troost – de ontastbare lessen die alleen een moeder kon geven – die konden niet worden gerepliceerd door machines of mensenhanden. Vergaderingen volgden. De directeur maakte zich zorgen over krantenkoppen en rechtszaken.