Lukas voelde zijn woede oplaaien. “Ik lieg niet! Ik probeer dit uit te zoeken en niemand luistert!” Zijn stem kraakte van de pijn. “Ik ben alleen en niemand gelooft me. Ik ben niet gek!” De stilte die volgde voelde zwaar en koud aan.
Hij stormde naar zijn kamer en sloeg de deur achter zich dicht. Liggend op zijn bed staarde hij naar het plafond, hij voelde zich geïsoleerd en onbegrepen. Maar van binnen brandde een vuur dat feller was – een belofte om de waarheid te achterhalen en zijn gelijk te halen.