Tientallen commentaren stroomden binnen-elk commentaar was een verwarrende, hectische draad die nergens toe leidde. Sommigen zwoeren dat ze een arend in de richting van de heuvels hadden zien vliegen; anderen hielden vol dat hij iets bij de rivier had laten vallen. Samantha las elk bericht, terwijl haar hart elke keer weer hoopvol klopte – om even later weer ineen te storten.
De klok leek sneller te gaan bij elk onbeantwoord bericht. Samantha voelde de tijd door haar vingers glippen, de tijd om Juniper te vinden werd met de minuut korter. Stilzitten was geen optie meer. Ze wist diep van binnen dat als ze niet snel iets zou doen, Juniper voor altijd verloren zou zijn.