Toen, zonder waarschuwing, een scherpe, doordringende kreet door de lucht scheurde. Samantha kwam met een ruk overeind. De koffie klotste over haar pols terwijl haar hart tegen haar ribben sloeg. Ramen aan alle kanten van de straat schoven open, buren bogen hun hoofd naar buiten en zochten naar de bron van het plotselinge, schokkende geluid.
Boven de daken cirkelde een adelaar met zijn vleugels die enorme schaduwen over de werven kerfden. In een ademloos ogenblik dook hij met zijn klauwen naar beneden. Samantha had nauwelijks de tijd om op te staan voordat ze het zag: Juniper werd van de grond getild en verdween als een kleine witte waas in de brandende lucht.