David liet zich naast hen vallen, zijn gezicht doordrenkt met zweet en vuil. “Ze is in orde,” zei hij, meer tegen zichzelf dan tegen iemand anders. “Ze is in orde.” Lisa keek naar hem op. “Het is je gelukt,” fluisterde ze. “Het is ons gelukt,” corrigeerde hij. “Je hebt een reusachtige adelaar afgeleid met een muizenspeeltje.”
Lisa lachte door de tranen heen. “Dat speeltje is magisch.” Om hen heen ademden de anderen eenstemmig uit. Sommigen klapten. Anderen stonden gewoon vol ontzag. Een tiener fluisterde: “Dat was het gekste dat ik ooit heb gezien.” Lisa kuste Coco’s hoofd. “Ja,” zei ze. “Maar ze is nu thuis. Dat is het enige dat telt.”