Ethan werd meegesleurd, zijn geschreeuw weerklonk toen de agenten hem uit de bar escorteerden. Het gefluister en gestaar van de toeschouwers verdween naar de achtergrond terwijl Kiara zwijgend op haar borst zat. Ze werd overspoeld door opluchting, ongeloof en een vreemd gevoel van kalmte. Ze had haar angsten onder ogen gezien en gewonnen.
In de dagen daarna pakte Kiara haar leven in dozen en liet SilverMoore achter zich. De stad die ooit zoveel beloften inhield, maar later een gevangenis van liefdesverdriet werd, was nu slechts een herinnering. Ze verhuisde naar een nieuwe plek die symbool stond voor hoop, groei en het leven dat ze opnieuw wilde opbouwen.