Dat emotionele reüniediner betekende een nieuw begin voor hun gezin. Kevin werd een vaste klant bij Mrs. Garcia thuis en haalde de verloren tijd in. Hij en Natalie groeiden naar elkaar toe door herinneringen aan Winston. Natalie vond troost in het feit dat delen van haar overleden vader voortleefden in zijn tweelingbroer. Er bleef een gat achter in hun hart na Winstons overlijden.
Maar dankzij Kevins aanwezigheid konden ze genezen en die leegte opvullen. Mevrouw Garcia was dolgelukkig met de hereniging met de zoon die ze voor altijd verloren dacht te hebben. Kevin terug in haar leven hebben was een zegen. Hoewel de weg ernaartoe pijnlijk was, wist Natalie dat het altijd zo had moeten zijn. Hun levens waren met elkaar verweven en nu konden ze samen verder.