De laatste aantekening in het dagboek gonsde van koortsachtige opwinding en beschreef zijn eerste aanblik van het mythische welpje. Hij noemde het “de mythe in vlees en bloed” en het handschrift leek te trillen van opwinding. Dit moment markeerde een keerpunt in zijn grote avontuur.
Hij was gefascineerd door de pure schoonheid van het welpje, maar werd gedreven door een overweldigende drang om het te filmen. Het welpje, hoewel betoverend, werd een middel tot een doel – zijn ticket naar roem. De dagboekpagina’s liepen over van dromen over glorie en ambitie.