Hun vastberadenheid duwde hen verder door het bos. Op een vreemde open plek vonden Hazel en de beer grote kooien, die wezen op menselijk ingrijpen. De open kooien en het bekraste interieur spraken van recente gevechten, en een beschadigde kleine kooi suggereerde dat het berenjong dat ze zochten misschien ontsnapt was.
Hazel draaide zich snel terug naar de camping, met haast in haar stappen. Te midden van de chaos op de camping zag Hazel een verdovingspijltje. Het riep een cruciale herinnering op: het dagboek had het over draadscharen, bedoeld om vallen te zetten, nu cruciaal om ze te ontmantelen.