Hun hereniging was een krachtige herinnering aan hun band. Net op dat moment gonsde het in het bos van naderend gevaar en de moederbeer nam een beschermende houding aan, een buitengewoon vertrouwen in Hazel tonend en een felle toewijding aan haar familie.
Het gegrom van de moederbeer gromde door het bos, een felle waarschuwing voor iedereen die dichterbij durfde te komen. Elke spier was gespannen en klaar om Hazel de rauwe kracht en dapperheid van moederliefde te tonen – een kracht die zowel ontzagwekkend als vernederend was.