“Dat meen je niet.” Het sloeg nergens op. Er waren geen boerderijen meer in de buurt, tenminste geen met loslopend vee. En zeker geen reden voor een varken om buiten te zijn in dit weer. Natuurlijk konden varkens overleven in de kou, maar dit was anders. Dit was dodelijke kou.
Windchill in de negatieve graden. De sneeuw stapelde zich snel op. Wat deed het hier in hemelsnaam? Het varken verschoof weer, gromde zachtjes, zijn dikke lichaam trilde van vermoeidheid. Het stond niet op. Het probeerde het niet eens. Het staarde hem alleen maar met argusogen aan, alsof het hem inschatte, alsof het uitrekende of hij vriend of vijand was.