Elke centimeter in de richting van de truck voelde als een mijl. Maar hij stopte niet. Dat kon hij niet. Hij bereikte de truck en hees het varken in het bed met alle kracht die hij nog in zijn lichaam had. Toen draaide hij zich om naar het kleinere dier, nog steeds in een doek gewikkeld. Toen hij bukte om het op te tillen, raakte zijn voet de ijzige rand van de oprit.
Zijn benen vlogen onder hem vandaan. De grond sloeg tegen zijn rug. Een flits van witte pijn schoot langs zijn ruggengraat omhoog. Hij hijgde, de wind was helemaal uit hem geslagen. Even kon hij zich niet bewegen. De kou sijpelde door hem heen, snel en afstraffend. Nee. Niet nu.