“Ze blijven bij elkaar,” zei hij zachtjes. “Wat ze ook hebben meegemaakt… ze mogen elkaar houden.” Morris gaf een kleine glimlach. “Denk je wat ik denk dat je denkt?” Raymond antwoordde niet meteen.
Hij stond op, liep naar de tafel en ging zachtjes met zijn hand over de ruwe vacht van het varken. Haar oor flikkerde als reactie, maar ze trok zich niet terug. Hij keek naar de slapende hybride. Haar oren trilden terwijl ze droomde. “Ik heb de kamer,” zei hij. “En ik kan het gezelschap wel gebruiken.”