Ik vond dat je het moest weten.” Raymond staarde haar even aan en probeerde de ernst van haar stem te peilen. Ze zag er niet uit alsof ze een grapje maakte. “Beweegt er iets?” echode hij. Ze knikte. “Het zag er… vreemd uit. Ik weet niet wat het was.
Maar het ligt er nu gewoon. Ik denk dat het misschien vastzit.” Een windvlaag woei tussen hen door en strooide een laagje sneeuw over de veranda. Raymond wreef over zijn nek, ongemakkelijk. “Oké,” zei hij uiteindelijk.