Rowan schudde zijn hoofd. “Als dit bewijst dat Harrington iets verkeerd heeft gedaan, hoort het bij onderzoekers, niet in jouw zak.” Aldens uitdrukking verhardde, de vriendelijke historicus verdween. “Je was altijd al sentimenteel,” mompelde hij. Hij greep naar een koevoet die tegen de muur leunde en zijn vingers klemden zich om het metalen handvat.
“Ik laat je dit niet verpesten,” zei Alden, terwijl hij de koevoet optilde. Rowan stapte achteruit en stootte tegen een plank. “Je denkt niet helder na,” protesteerde Rowan. Alden zwaaide, de klap kwam tegen Rowan’s schouder en deed hem ineenstorten. Pijn schoot door hem heen toen de zaklamp over de vloer wegschoot.