Alden negeerde Rowan’s gekreun en klapte het deksel helemaal open. In plaats van goud staarden stapels mappen en verzegelde enveloppen hem aan. Zijn gezicht vertrok van teleurstelling. “Alleen papieren?” snauwde hij, terwijl hij ze toch doorzocht. “Prima. Als dit alles is, laat ik ze me toch betalen.”
Toen Alden een bundel tevoorschijn haalde, viel Rowan’s oog op een bekende schuine streep inkt. Op de bovenste pagina, onder vage koppen, zag hij zijn achternaam-Hale-geschreven in de oude, zorgvuldige hand van zijn vader. Schok sneed door de pijn. Hij sprong naar voren en greep de rand van de map die Alden vasthield.