Visser dacht dat hij een enorme mossel had gevonden, maar wordt bleek als hij erin kijkt

Rowan aarzelde slechts een moment. “Je was bereid me hiervoor te doden,” zei hij zachtjes. “Ik vertrouw je niet meer.” Hij deinsde achteruit naar het uitgangsgat, zijn hart bonkte, kneep er toen doorheen en rende naar zijn truck. Achter hem galmde Alden’s woedende geschreeuw door het verduisterde magazijn.

Terug in zijn huisje, deed Rowan de deur op slot en ging aan tafel zitten met trillende handen. Hij opende de gehavende map. De eerste pagina was een verklaring in het handschrift van zijn vader, gericht aan “elke onderzoekende autoriteit.” Het beschreef vervalste vrachtgegevens, onverklaarbare routewijzigingen en bedreigingen aan het adres van bemanningsleden.