De hoofdonderzoeker belde de volgende middag. Ze wilden Rowan erbij hebben als ze de volledige inhoud van de kluis doornamen voor een officieel rapport. “Jij was degene die dit aan het licht bracht,” zei ze. “En veel van wat er in zit lijkt te bestaan dankzij je vader.”
In een stille archiefruimte stond de kist open op een centrale tafel. Archivarissen en onderzoekers stonden eromheen, gehandschoende handen sorteerden zorgvuldig de papieren. Rowan stond vlakbij en voelde zich niet op zijn plaats tussen hun kalme efficiëntie. Iemand gaf hem een stapel met daarop zowel het briefhoofd van Harrington als de krampachtige aantekeningen van zijn vader.