Hij dacht aan de wasserette waar hij vroeger achter sliep. Die plek had altijd naar zeep en warme stoom geroken. Nu hing er een nieuw bordje in de etalage: “Hulp gezocht – Tijdelijke functie.” Het was niet veel. Maar zelfs een dag werken betekende eten, of misschien wel meer.
Joshua wist hoe deze dingen werkten. Hij kon zo niet binnenkomen – niet als hij serieus genomen wilde worden. Hij moest er toonbaar uitzien. En nog belangrijker, hij had een telefoonnummer en een adres nodig. Hij had geen van beide. Toch zei iets hem dat hij het moest proberen.