Terwijl de agenten aandrongen, zei de oom tegen hen: “De raadsman zegt dat het bezit betwistbaar is. Laten we eerst wat duidelijkheid scheppen.” De politie nam het onschuldig ogende, lachende oude echtpaar in zich op en adviseerde een woedende Marco om zijn mond te houden. Ze vertelden hem dat ze verder onderzoek zouden moeten doen, zelfs als ze hen met geweld zouden moeten verdrijven.
Marco knipperde met zijn ogen naar de documenten die waren afgeplakt als schema’s van een plaats delict. Het was de eerste keer dat hij van enige dubbelzinnigheid had gehoord, en zeker de eerste keer dat hij uit zijn eigen foyer was geweerd. “Je maakt een grapje!” zei hij, terwijl hij naar de terugtrekkende agenten keek. Zijn tante glimlachte een glimlach die bedoeld was voor begrafenissen. “Het is een familiehuis. We beschermen alleen de familiebelangen.”