Ze kookten luid, de geuren van uien en knoflook kwamen de straat op. Marco zat in zijn auto en inhaleerde de geuren van de levensmiddelen die hij had gekocht, die hij in zijn pannen had gebakken en die anderen hadden opgegeten. Gelach rolde door de ramen en zilverwerk rinkelde. Het huis gloeide alsof het iemand verwelkomde. Hij werd buiten gelaten.
Zijn oom sms’te zelfvoldaan: “Alles veilig vanavond. Morgen lichten we de raad in. Slaap lekker.” Marco greep zijn telefoon vast tot het plastic kreunde. Hij typte antwoorden, verwijderde ze, typte opnieuw. Slaap lekker, in zijn huis, terwijl hij over de stoep liep. Zelfs de kat leek hem te negeren, met zijn staart fladderend achter het gordijn boven.