Maar het verdriet verscherpte zich tot iets anders. Op de derde dag, toen ze zijn papieren aan het sorteren was, zag ze een glinstering van metaal onder het bureau. Haar vingers schraapten tegen plakband. Een kleine koperen sleutel viel in haar handpalm, koud en vreemd. Daniel had het nooit over een kluisje gehad.
Maggie fronste, haar hart haperde. Ze probeerde elke lade, maar geen kwam overeen. Toen zag ze de dikke rug van een oud boek op de plank. Ze had het in geen eeuwen gezien. Het was Daniels exemplaar van Great Expectations. Tussen de pagina’s lagen opgevouwen bankafschriften, vergeeld maar zorgvuldig verborgen.