Hoe verder ze liepen, hoe zekerder Evan werd dat wat er ook aan de andere kant wachtte, alles zou veranderen. De agent opende een deur en stapte opzij. Evan liep naar binnen en bleef staan.
Lara zat aan tafel, ogen rood en nat, schouders naar binnen getrokken. Mira stond als een schild naast haar, de armen gekruist, de kaak zo strak op elkaar geklemd dat het pijnlijk leek. Een vrouwelijke officier leunde tegen de muur en bekeek Evan met duidelijke argwaan, alsof ze al precies wist wie hij was.