Stephanie’s plan kwam tot leven. Ze liep naar de keuken en leunde dicht tegen de kok aan. “Maak de meest uitgebreide bananensplit die je ooit hebt gemaakt,” mompelde ze. De wenkbrauwen van de kok gingen omhoog, maar hij knikte en glimlachte bewust. Dit dessert zou voorlopig Karens laatste verwennerij zijn.
Met bonzend hart glipte Stephanie de achterdeur uit, op zoek naar de buschauffeur. Ze vond hem terwijl hij de motor controleerde en vroeg: “Hoelang nog voor hij klaar is om te vertrekken?” De chauffeur krabde op zijn hoofd. “Ongeveer een uur, misschien iets minder.” Perfect, dacht ze, met een glimlach op haar lippen.