De operatie verliep zoals gepland. Dat zei de verpleegster toen Maya haar ogen opende. “Soepel verlopen,” zei ze terwijl ze haar vitale functies controleerde. “Je bent nu in recovery. Probeer te rusten.” Maar Maya’s gedachten scanden de kamer al.
Geen bloemen. Geen Aiden. Alleen het lage gezoem van machines en wit licht. Haar lichaam deed pijn op een manier die ze nog nooit gevoeld had. Niet de goede soort pijn, dit was hol, scherp, verkeerd. Ze probeerde recht te gaan zitten, maar haar hoofd tolde.