Marc bleef uit het zicht en ijsbeerde rustig naar boven. Clara keek toe hoe Rosa zich door het huis bewoog, neuriënd terwijl ze een kussen op de bank recht trok. Tien minuten later werd er op de deur geklopt. Rosa draaide zich verward om. Clara deed rustig open.
Op de veranda stonden twee agenten in uniform. “Rosa Aguilar?” vroeg er een. Rosa verstijfde. “Ja?” “Je moet met ons meekomen.” Clara zag het toen, die flits van paniek. Van herkenning. Maar het ging snel voorbij. Rosa knikte, was weer rustig en liep met geoefende gratie naar de deur.