Marc legde zijn arm om haar schouders. “Je hebt het gezien. Je vertrouwde op je instinct.” Ze gaf een vermoeide glimlach. “Uiteindelijk.” Hij kuste haar voorhoofd. “Je had gelijk, Clara. En nu kunnen we verder.” Leo klom bij haar op schoot en sloeg giechelend zijn armen om hen heen. En zomaar begon het huis weer als thuis te voelen.