Terwijl de zon onderging boven de tempel en de hemel schilderde in oranje en gouden tinten, stond Gabriel bij de tempelpoort, Coco dicht tegen hem aan genesteld. Het contrast tussen de serene schoonheid van de tempel en het gevaar dat hij had ontdekt was opvallend.
Met Coco’s veiligheid verzekerd, zwol Gabriël’s hart van dankbaarheid en vreugde. Hij verwonderde zich over de ommekeer van de intense angst die hij had ervaren naar de serene troost van de hereniging met zijn geliefde pup.