Terwijl de stropers gebonden en starend werden weggeleid, wierp Amara een blik op de boswachters, die de toeristen begonnen te ondervragen en het tafereel begonnen te beoordelen. Ze maakten een officieel rapport op, waarin ze de illegale activiteiten van de stropers markeerden voor toekomstige actie. Amara knikte dankbaar toen een van de boswachters naderbij kwam, zijn uitdrukking was een mengeling van opluchting en respect.
“Dat was moedig,” zei hij terwijl hij naar de olifanten keek. “Deze dieren hebben niet vaak een band met vreemden. Je moet hun vertrouwen verdiend hebben.” Amara glimlachte zwakjes en keek naar haar ongewone metgezellen. “Ze hebben mijn leven gered,” mompelde ze, haar stem zacht “Ik denk niet dat ik het zonder hen gered zou hebben.”