Ze keek terug naar hem, haar glimlach vol trots. “Weet je, Danny,” zei ze terwijl ze op zijn hand klopte, “we kunnen misschien niet alle slechte mensen tegenhouden, maar we hebben wel iets goeds gedaan. En dat is genoeg.” Ze zaten in comfortabele stilte en voelden het gewicht van hun reis.
Ze hadden een verhaal van verlies verwerkt tot een verhaal van moed en eenheid – een erfenis die ze allebei met trots zouden dragen, wetende dat ze een verschil hadden gemaakt voor henzelf en zoveel anderen.