De ziekenhuiskamer was stil, op de tikkende klok en het gezoem van de airconditioner na. Rohan Agarwal, een bescheiden boer uit Nagpur, lag op het bed naar het plafond te staren, wachtend tot de dokter zou uitleggen wat de röntgenfoto betekende. Een vreemde spanning verdikte de lucht.
Dr. Ajay Kumar kwam binnen, zette zijn bril af en keek Rohan met stille vrees aan. “Het spijt me, meneer Agarwal,” zei hij met een lage, vaste stem. De woorden sloegen in als een hamer, maar hun betekenis bleef onduidelijk. Rohans ogen schoten naar de röntgenfoto, op zoek naar antwoorden die hij niet kon bevatten.
Jarenlang had Rohan een mysterieuze bobbel in zijn buik gehad. Het was het mikpunt van grappen en wrede bijnamen in zijn dorp – “zwangere man” noemden ze hem. Maar hij had het altijd afgewimpeld en dacht dat het gewoon een vreemde gril van zijn lichaam was. Hij leerde de pijn te verbergen, te leven met de blikken.