Maya bewoog snel, met vaste handen. Ze hurkte, klemde haar voet naast het hek voor evenwicht, en drukte een hand tegen de natte latten, duwen ze uit elkaar. Met haar andere hand reikte ze naar voren en trok voorzichtig de poot van de hond eruit, een voorzichtige beweging tegelijk.
Als de hond been gleed vrij, Maya verloor haar voet. Haar hak zakte in de zachte grond en voordat ze zichzelf kon vangen, tuimelde ze achterover met een gedempte grom. Haar poncho raakte de modder met een klap.
Ze krabbelde overeind en greep met één handschoen het hek vast, haar hart bonkte. Haar knieën bonkten van de val, maar ze dwong zichzelf overeind en wierp een oplettende blik op de hond. Zou hij uithalen? Bijten? Maya was klaar voor een agressieve reactie, maar wat de hond vervolgens deed bracht tranen in haar ogen….