Maya keek verbaasd door het glas. De hond bewoog niet – hij stond gewoon in een vreemde hoek bij het hek, zijn lichaam half omgedraaid, non-stop blaffend. Het leek alsof hij probeerde te bewegen, maar dat niet kon. Iets in de manier waarop hij zijn nek spande, gaf haar een ongemakkelijk gevoel.
Ze stapte weg en schuifelde snel naar de gang, opende de lade en haalde haar bril tevoorschijn. Terug bij het raam zette ze hem op en keek nog eens. Toen zag ze het: een soort vest op de rug van de hond en een harnas dat strak tegen het hek hing.