“Dank je,” zei Maya, terwijl ze het opschreef. Ze onderstreepte de naam twee keer, meer uit gewoonte dan uit intentie. Twee maanden geleden. Dat zou vlak bij Lily’s operatie zijn geweest, dacht ze vaag, maar ze schoof het idee terzijde. Toevalligheden gebeuren elke dag in ziekenhuizen. Wat bewees dit eigenlijk?
Toen ze ophing, zat ze even stil en haalde haar hand door haar haar. Er was geen duidelijke reden om te denken dat de verhalen met elkaar te maken hadden. En toch kon ze niet stoppen met denken aan de manier waarop Milo naar Lily keek – niet als een vreemde, maar als iemand die zich haar herinnerde.