Huishond bleef maar staren naar huilend meisje in ziekenhuis – toen was verpleegster getuige van wonder

Eerst vond Maya dat lief. Toen merkte ze dat hij nauwelijks knipperde tijdens die momenten. Het was alsof hij iets aan het meten was dat alleen hij kon horen. Soms, als Lily sliep, tilde hij zijn kop plotseling op, alert, en staarde naar haar borst totdat het ritme van haar ademhaling tot rust kwam.

Op een stormachtige middag flikkerde het licht op de afdeling. De noodgeneratoren zoemden, maar kort – te kort – gingen de monitoren op zwart. Milo begon wild te blaffen, zijn klauwen schraapten tegen de tegels. Zijn geschreeuw doorkliefde de storm net toen Lily naar lucht hapte.