Die nacht droomde Maya van twee hartslagen die elkaar overlapten – de ene vervaagde, de andere begon, beide probeerden hetzelfde ritme te vinden. Ze werd wakker voor zonsopgang, haar eigen hartslag ging tekeer en ze kon het gevoel niet van zich afschudden dat de droom niet alleen over het meisje ging, maar ook over de hond.
De volgende ochtend nam ze Milo’s dossier nog eens door, op zoek naar iets dat ze misschien over het hoofd had gezien. Zijn opnamedatum stond bovenaan de pagina: twee dagen voor Lily’s operatie. Maya fronste haar wenkbrauwen. “Raar,” mompelde ze, terwijl ze met haar vinger de lijn natrok.